woensdag 23 december 2009

In dit nummer: gedicht – na de feestdagen - de top 13 – het perspectief van de kinderen - nieuwjaarswens

Actueel: Nieuwe gespreksgroep start op 12 januari 2010. Aanmelden is nog mogelijk.

Drie maart 2010: terugkomdag voor alle deelnemers aan de gespreksgroepen

Verantwoording aan de lezer:

Voor u ligt het eerste exemplaar van een nieuwe uitgave voor allen die betrokken zijn bij samengestelde- en eenoudergezinnen. Als psycholoog, counsellor en ervaringsdeskundige wil ik mijn kennis en ervaring graag delen met u. U kunt een eigen verhaal en visie verwachten maar nog vaker zal ik putten uit onderzoeken van derden die belangrijke ontwikkelingen hebben te melden waarbij ik natuurlijk altijd de bron zal vermelden.

Ik wens u veel leesplezier!


Mijmering over ouders

Kiezen voor alles wat je wil,

Voor een partner, man, vrouw,

misschien een kind… of de ‘pil’

Kiezen voor studie, carrière

succes of de goot,

Kiezen om er niet te zijn,

Kiezen voor de dood,

Maar nooit kun je kiezen,

voor de man en vrouw,

die kozen voor jou.

Na de hectische feestdagen die misschien wel anders zijn verlopen dan je had voorgesteld is het misschien wel zinnig om je even te bezinnen op de gezinssituatie vanuit het perspectief van de (stief)kinderen, zij hebben immers niet voor deze situatie gekozen.

In niet traditionele gezinnen worden kinderen geconfronteerd met een aantal spanningsverhogende situaties. Onderzoek van Emily en John Visher (1996)


mily en John Visser 1996) heeft de volgende ‘top 13’ weergegeven. Ze zijn hieronder in volgorde van belangrijkheid weergegeven.

  1. Je hoort dat je biologische ouders ruzie maken; telefonisch of aan de deur en/of maken elkaar over en weer zwart ( Hierdoor wordt een loyaliteitsconflict opgeroepen)
  2. Je andere ouder niet om je heen hebben (voor een kind is dat een groot verlies)
  3. Je ouder en stiefouder horen of zien ruzie maken (verwarring, onzekerheid over wat er gaat gebeuren).
  4. Klem zitten tussen je beide biologische ouders (gespleten loyaliteit, ik moet kiezen tussen

een van mijn ouders, dit is zeer schadelijk voor de ontwikkeling van een kind en werkt door tot

in het volwassen leven)

  1. Aanpassen aan nieuwe regels die de stiefouder heeft ingesteld (andere normen en waarden, gedrag en gewoonten aanpassen, belangrijk om het kind uit te leggen dat ook de stiefouder moet aanpassen en dat er een nieuwe situatie is ontstaan met nieuwe regels maar ook nieuwe kansen).
  2. Je stiefouder moeten gehoorzamen (geen onvoorwaardelijkheid aan beide zijden, je hebt hierin niet mogen kiezen, blijft moeilijk voor kinderen)
  3. De schuld krijgen van alles wat verkeerd gaat. (Dat is niet exclusief voor stiefkinderen. Ouders, opvoeder mogen kinderen niet verantwoordelijk stellen voor zaken die verkeerd gaan zelfs al heeft het kind iets verkeerd gedaan. Daar hebben kinderen ouders voor om die verantwoordelijkheid te nemen en te dragen
  4. Merken dat je eigen ouder meer doet voor de stiefkinderen dan voor jou.(Helaas is dit vaak ook compensatiegedrag van de ouder to de nieuwe situatie en soms is de band met kinderen die je dagelijks om je heen hebt een totaal andere dan voor de kinderen die je maar eens in de veertien dagen bij je hebt, Veel van die stiefouders lijden ook onder het feit dat ze voor hun stiefkinderen meer kunnen betekenen dan voor hun eigen kinderen, triest, maar helaas wel de realiteit).
  5. Je kamer moeten delen met andere kinderen uit het gezin (Weg je eigen plekje en je privacy)
  6. Het gevoel krijgen dat ze je liever niet om zich heen zouden hebben. (Kinderen hebben hiervoor speciale ‘voelsprieten’ en horen en luisteren selectief, Horen ook zaken waarvan jij denkt dat ze deze niet horen of begrijpen).
  7. Wensen dat je het allemaal kon veranderen en het zou kunnen worden als voor de scheiding. (neem het gevoel van het kind serieus en ook al kun je er niets aan veranderen dat gevoel mag er wel zijn)
  8. een stiefouder hebben die jou vertelt wat je moet doen.
  9. het gevoel hebben dat het van jou afhangt of dit gezin/relatie een succes wordt. Is een vorm van partner parentificatie. Het kind krijgt verantwoordelijkheden toebedeelt die niet bij het kind behoren maar bij de volwassenen.

Tot slot wens ik u alle goeds voor het nieuwe jaar 2010

Diny van Gils

http://dvangils.blogspot.com/