‘Hoofd en handen is een van de beste koppels denkbaar, maar wat zouden ze zijn zonder de toevoeging hart en ziel?’

Voor de zomervakantie verschijnt er nog een nieuwsbrief met daarin de data voor de nieuwe gespreksgroepen in september en de lezingen in het komende halfjaar.Ik streef ernaar om dan ook de nieuwsbrief in een beter leesbare layout uit te geven.

In een werkgroep ‘kind en echtscheiding’ proberen we zoveel mogelijk ouders van kinderen te bereiken. Jullie kunnen daaraan meewerken door gescheiden ouders hierop attent te maken en deze brief door te zenden zodat zij zich gratis kunnen aanmelden voor informatie. Doel is om zoveel mogelijk ouders te bereiken. Uiteraard zijn we blij met hun emailadressen, maar ook dat is geheel vrijblijvend.

Nieuw boeken

Op de website van Martine Mingelinkx, de schrijfster van het boek nieuwe levens nieuw geluk vond ik het volgende:

Zeepaardjes streven voortdurend naar evenwicht. Voortdurend moeten ze in de veranderende omstandigheden van stroming, water en andere dieren, zoeken naar een evenwicht tussen hun bovenlijf en hun staart. Daarnaast zijn ze, net als de mens, een van de weinige levende soorten die hun leven lang trouw blijven aan de partner en hun leven in harmonie, in evenwicht op elkaar afstemmen.

Ook Sandra Boer heeft een nieuw boek geschreven: 'Stiefkind het overkomt je'

Deelnemers aan de gespreksgroepen en personen die mijn lezingen hebben bijgewoond weten dat ik de theorie van Nagy over loyaliteiten belangrijk vind daarom onderstaand citaat van een stiefmoeder:

“Mijn man en ik zeggen wel eens tegen elkaar: zonder Nagy waren wij niet meer bij elkaar! Zonder de kennis van loyaliteiten, roulerende rekeningen, meerzijdige partijdigheid enz. was onze relatie wel heel erg ingewikkeld gebleven”.

Onderstaand een gedicht over familie, het kan je helpen de misschien irreële verwachtingen bij te stellen zonder een vervelend gevoel daarover te hebben.

Familie

De familie die je hebt,

Heb je gekregen om je te vormen.

Misschien houd je niet altijd van ze,

Mogelijk begrijpen ze je niet altijd.

Het zou zelfs kunnen dat de belangrijkste ervaring

Die je met hen opdoet,

Inhoudt dat je besluit hen,

Vanwege jullie onderlinge verschillen,

Te verlaten….

Niettemin zijn zij je leermeesters en vormers,

Hun invloed heeft meer in jou teweeggebracht

Dan wat ook in je leven.

Als je ouders, broers en zusjes hebt,

Met wie je de vreugde en verdriet van het bestaan kunt delen,

Met wie je werkelijk bent,

Wees dan dankbaar

Zijn jouw familieleden mensen van wie de levensstijl en normen

Zo ver van je afstaan dat je je een vreemde voelt in hun nabijheid,

Dank hen daarvoor.

Want in hun onbegrip hebben ze toch jouw wezen afgebakend,

Je gedwongen door te dringen in wie je werkelijk bent;

Zonder het te beseffen hebben ze je ertoe gebracht,

je meest schitterende eigenheid te ontplooien.

Uit: Hans Korteweg

Loyaliteitsconflicten

De gespleten loyaliteit is de meest ernstige vorm van loyaliteit omdat het kind moet kiezen tussen een van de beide ouders en omdat een kind trouw is aan beide ouders wil en kan het niet kiezen. Het komt klem te zitten en ieder kind vind hierin zijn eigen manier om me om te gaan. Vaak komt het voor dat ze leven in meerdere werelden in al die verschillende settings. De situatie bij vader, moeder opa, oma houden ze dan ook nauwgezet apart van elkaar. Er wordt nooit over de anderen gesproken en zolang je het houdt bij een situatie zijn ze ook nog bereid daarover te praten .maar probeer geen dwarsverbanden aan te leggen, dan haken ze af in het gesprek. Hun loyaliteit verbiedt hun daarover te praten omdat ze zich dan schuldig (niet loyaal) voelen aan de andere ouder/situatie. Voor een kind is dat een zeer belastende situatie en vanaf de buitenkant worden deze kinderen vaak gekenmerkt als ‘kwetsbare kinderen. Ouders leggen deze kwetsbaarheid vaak uit als dat het kind een (te) lief of zacht karakter heeft maar niets is minder waar!!! Deze kinderen worden emotioneel zo zwaar belast en voelen zich, zeer onterecht, schuldig aan de situatie met de ouders, dat zij er geen andere minder leuke dingen meer aankunnen. Hun kleine hersenen zitten nu al te vol. Van vriendjes en vriendinnetjes die een keer niet met hun willen spelen, wat in een normale situatie ook voorkomt, worden grote problemen gemaakt omdat het hun zelfbeeld nog verder aantast ‘zie je wel, ze willen niet eens met mij spelen”. Dat zal ook wel mijn schuld zijn.

Ouders hebben er weinig aan om dit vast te stellen en iemand te zoeken voor dit probleem van het kind. Het is namelijk een probleem van de ouders wat ze in het belang van het kind MOETEN oplossen

Financiële perikelen

Ook als je niets hebt is het belangrijk om op huwelijkse voorwaarden te trouwen of een geregistreerd partnershap aan te gaan. Het is verbazend en tegelijkertijd wonderlijk dat dit nog zo weinig gebeurt in een eerste relatie maar nog verbazingwekkender en nog meer verwonderlijk is dat dit ook niet gebeurt in een tweede relatie.

Afhankelijkheid in een relatie, behoudens emotionele afhankelijkheid, is ongewenst voor de balans in de relatie Financiële afhankelijkheid komt het meest voor en is in veel relaties dominant aanwezig vooral in tijden dat het relationeel wat minder goed gaat. Idealiter moet er geen financiële afhankelijkheid bestaan. Maar ook wanneer deze tijdelijk wel aanwezig is, moeten deze worden gecompenseerd door de (financiële) niet afhankelijke partner en niet door de overheid of uitkerende instanties. Dit is een zaak van partners die t.a.v. elkaar verantwoordelijkheden hebben gecreëerd. Als de ene partner al een koophuis heeft en degene waarop hij/zij verliefd wordt en uiteindelijk gaat samenwonen, niet, da is het heel normaal dat et huis van degene blijft die het heeft gekocht tot moment van samenwonen dan ontstaat er een andere situatie die ook vanaf die dag moet worden geregeld. Wat daarvoor aanwezig was blijft van de eigenaar, maar daarna wordt er samen opgebouwd, ook wat betreft de financiën zodat het niet kan gebeuren dat de minst draagkrachtige na een paar jaar alleen maar heeft geïnvesteerd, vaak in taken die niet met geld worden beloond en er bij een breuk in de relatie hel slecht uitkomt en meer heeft verloren dan alleen de partner. Als hij of zij dan letterlijk met lege handen staan is de breuk extra zuur.

De contextuele benadering

Deelnemers aan gespreksgroepen weten dat ik werk vanuit de contextuele benadering (Nagy)

Om die reden vindt ik het vaak ook moeilijk om alleen met stiefmoeders in gesprek te zijn omdat in de praktijk vaak blijft dat de algehele situatie (de context) vaak van dien aard is dat er zoveel beïnvloeding plaats vind van zowel vader/moeder kinderen familie de plaats van wonen etc. Veel mensen onderschatten dat bepaalde personen elkaar voeden en als het gaat om problemen en dat die, meestal negatieve) voeding de problemen vergroot.

Ook worden er vaak concties gevormd tussen bepaalde leden van het samengestelde gezin, (stief)moeder met haar kinderen tegen stief(vader) of andersom (Stief) vader met de kinderen tegen de (stief)moeder. Maar ook in het normale kerngezin zie je soms deze patronen.

Gezinstherapeuten kijken naar het gehele gezin, de situatie waarin zij leven en naar de omgeving. Vaak blijkt de oplossing simpeler dan het lijkt. Als de systeem verandert veranderen de personen die daartoe behoren bijna automatisch mee.

Ik ga daar in de volgende nieuwsbrief wat concreter op in.