zaterdag 4 december 2010

Mail deze nieuwsbrief aan eenieder die deel uitmaakt van een nieuw samengesteld gezin of hierbij om welke reden dan ook is betrokken.

Dit is de tiende en laatste verbroken schakel van het jaar 2010. Ook in 2011 wil ik proberen om deze weer maandelijks uit te brengen met bijzondere en interessante bijdragen.

Onderaan deze nieuwsbrief vind u de tekst die op de nieuwe folder komt te staan met alle activiteiten voor het jaar 2011. De nieuwsbrief komt dan ook in een nieuw jasje

Buitenstaander

Niet biologische ouders voelen zich vaak buitengesloten in het nieuwe samengestelde gezin. Zij zijn dus gewoon buitenstaanders?. Van Dale omschrijft buitenstaanders met de definitie, ‘niet tot deze kring behorend en de zaak niet van nabij kennen’.

Het gevoel buitenstaander te zijn is dus enerzijds een feit en anderzijds de invulling die we er zelf aan willen geven.

Maar wat doen we nou met dat onprettige gevoel een buitenstaander te zijn en misschien ook vaak het gevoel niet serieus genomen te worden omdat je iemand bent die de zaak niet van nabij kent.

Enerzijds dien je accepteren dat je in sommige situaties feitelijk ook echt een buitenstaander bent anderzijds mag je ook appelleren aan het feit dat je er ook wil bijhoren omdat je deel uitmaakt van het nieuwe samengestelde gezin.

Vaak is het zo dat je bewust of onbewust jezelf ook een buitenstaander maakt en dat gevoel wordt vaak gevoed door hersenspinsels die het beeld van een vertekende werkelijkheid weergeven. Ook frustratie over zaken die niet gaan zoals jij het wil zorgen voor een voedingsbodem Als je je daarvan bewust bent kun je deze vervelende gevoelens weer terugbrengen naar normale proporties. Als je goed in je vel zit is de kans op frustratie veel minder groot. Om dat te bereiken kun je jezelf een aantal dingen toestaan die de ander moet respecteren. Ruimte voor jezelf en een plek in huis alleen voor jou helpen daarbij. Die plek kan de tafel zijn waar alles van jou ligt maar waarvan iedereen weet dat je daar niet mag aankomen. Respect voor deze plek van jou alleen maakt dat je erbij hoort en dat dit huis ook jouw thuis is. Een eigen kamer is natuurlijk nog beter maar het gaat niet echt om de letterlijke ruimte, het gaat vooral over respect wat er moet zijn en niet steeds moet worden afgedwongen.

Verwijt en verlangen

De toegevoegde V’s van Diny van Gils

Verwijt lijkt een negatief geladen woord maar draagt een verborgen verlangen wat maar weinig wordt gehoord. Je buitengesloten voelen houdt een verwijt in naar het nieuwe samengestelde gezin . Maar dit verwijt geeft ook het (verborgen) verlangen aan om er graag bij te willen horen. Maar er zijn meer voorbeelden zoals; Leef je toch nog; lang geleden dat je thuis bent geweest’. Ook hier zit in het verborgen verwijt, de wens en het verlangen verwoordt; ‘het is fijn dat je er bent, we zouden je graag wat vaker willen zien’ Alleen wordt dit niet uitgesproken. Het is ook vaak de manier om een houding aan te nemen als gevoelens in de weg zitten. Een manier om hier beter een om te kunnen gaan is om meer vanuit je eigen gevoel te redeneren.

Speciaal voor de feestdagen, ook de V’s van

Vergeven en vergeten

Hoe vaak horen we het niet: ik wil je wel vergeven maar vergeten doe ik het nooit!

Eigenlijk heb je die persoon dan niet echt vergeven. Vergeven is onlosmakelijk verbonden met vergeten. Doe je dit niet dan worden in de toekomst de negatieve ervaringen met die persoon opgestapeld en is de oude situatie bij het minste of geringste teruggekeerd.

Maar….. echt vergeven is moeilijk, heel moeilijk en vraagt de kracht voor zelfreflectie; ‘wat was mijn aandeel hierin en wat heb ik nodig om toch niet te ver van mezelf weg te drijven?

Maar ook, ‘wat kan ik de ander bieden; wat heeft hij/zij nodig om verder te kunnen’ met mij?

In Afrika zeggen ze: ‘als je kunt vergeven is dit een cadeau aan jezelf’.

Vergeven maakt zo rijk!!Iets om over na te denken zo vlak voor de feestdagen?

Op maandag 13 december om 20.00 uur geeft Else Marie van den Eerenbeemt in Theek 5 centrale bibliotheek in het centrum een lezing over familie en familieleed.

Het volgend bericht is van Jeanette Hultzer en is op haar verzoek vermeldt in deze nieuwsbrief.

Dinsdag 7 december en dinsdag 18 januari geeft zij workshops '(H)erkenning voor stiefmoeders' @SwungHouse, Den Haag. Meer hierover en aanmelden: http://www.swunghouse.nl/actueel.html

Goede feestdagen en een tintelend begin van 2011 voor iedereen!!

Wil je deze nieuwsbrief niet meer ontvangen meldt je dan af via dvangils@casema.nl

Tekst nieuwe folder

Drs. Diny G. van Gils, Psycholoog/counsellor

Brg. van Beugenstraat 17, 4904 LS Oosterhout

0162-740588 - mobiel 0628857874 email: dvangils@casema.nl

http://dvangils.blogspot.com

Gespreksgroepen:

vijf avonden met verschillende thema,s.

jan/feb, mrt/april, mei/juni, sept/okt, nov/dec.

Inloopavonden:

elke derde woensdag van de maand

Lezingen

vier maal per jaar

Helpdesk

vragen via mail worden altijd per mail beantwoordt

E-bulletin

Maandelijkse uitgave met actuele onderwerpen en informatie

Belangrijk !

Raadpleeg voor een bijeenkomst altijd de weblog voor

de meest actuele informatie

http://dvangils.blogspot.com

Het nieuwe samengestelde gezin is niet meer weg te denken in onze

samenleving en is een maatschappelijke realiteit geworden, Over vijf

jaar vormt het een meerderheid ten aanzien van het traditionele gezin.

Ouders van samengestelde gezinnen die de verantwoordelijkheid hebben voor de verzorging/opvoeding van niet-biologische kinderen krijgen te maken met nieuwe problemen. Deze problemen vragen om nieuwe antwoorden in een veranderende maatschappij. Over hoe om te gaan met deze, vaak niet onderkende problematiek, is weinig of niets bekend.

Om in die behoefte te voorzien leid ik, als psycholoog/counsellor en ervaringsdeskundige gespreksgroepen voor ouders van nieuwe samen-gestelde- en eenoudergezinnen en geef lezingen. Meer weten? Ga naar . http://dvangils.blogspot.com

zaterdag 27 november 2010

De volgende nieuwsbrief is alweer de laatste van de eerste jaargang. Ik zou het zeer op prijs stellen als jullie als lezers mij wat onderwerpen willen aandragen. Is er iets waar je graag wat meer over zou willen weten, mail me dan. Ik diep het onderwerp dan uit en zet het op mijn weblog. Een beknopte versie zet ik dan ook in deze nieuwsbrief. Is het een persoonlijk verhaal dan anonimiseer ik dat . Zo tegen de feestdagen zijn er genoeg punten waar je misschien graag antwoord op zou willen hebben. Betrokkenen krijgen altijd antwoord per mail. Een aantal stiefmoeders die hebben deelgenomen aan de gespreksgroepen mailen mij met vragen die ik dan zo goed mogelijk probeer te beantwoorden.

Ik wil in het jaar 2011 deze service gaan aanbieden en uitbreiden.


Ik wil jullie graag attenderen op het nieuwe boek van Cornald Maas ‘Uit Elkaar’ waarin hij een aantal interviews heeft gebundeld van kinderen , jong en oud, van gescheiden ouders en hoe zij deze door hun ongevraagde verandering in hun leven hebben ervaren. Cornald Maas is zelf ook een kind van gescheiden ouders. Ik zal hiervan ook wat vermelden op de weblog onder boeken.

Op 24 november geef ik een lezing over het thema parentificatie. Deze lezing is in het voorjaar niet doorgegaan. Na de lezing is er gelegenheid om bij te praten voor degenen die dat willen. De kosten voor deze avond zijn 5 euro per persoon inclusief koffie en een drankje. Ik ga het nog maar eens proberen hoewel velen zeggen dit interessant te vinden blijkt toch steeds weer dat er ook een aantal op het laatste moment afmelden

Ik zou het op prijs stellen wanneer geïnteresseerden zich nu al zouden aanmelden, dan krijg ik een beeld van het aantal mensen die willen deelnemen. Zij krijgen dan een paar dagen voor de lezing nog een herinnering. Als ik op 20 november te weinig aanmeldingen heb dan gaat de lezing niet door.

Kijk voor een activiteit altijd op mijn weblog voor de laatste wijzigingen om teleurstelling te voorkomen. http://dvangils.blospot.com

Parentificatie is een veel voorkomend fenomeen in samengestelde- en eenoudergezinnen. Het is goed om te weten dat parentificatie ook een positieve kant heeft hoewel hieraan niet vaak aandacht wordt besteed. Dat ga ik wel doen in de lezing.


Deze keer de zesde V van de V,s van Baukje Overgaauw. In de volgende uitgave ga ik er hier nog een aantal aan toevoegen zoals vergeven en vergeten en verwijt en verlangen

6. Verminderde controle

Een samengesteld gezin is geen gezin met een huis, een tuin en een hek erom. Na een echtscheiding gaan en komen de kinderen in het nieuwe gezin. Dit kan zijn vanuit ouderschap, co-ouderschap of vanuit een bezoekregeling met het gezin van de andere ouder. Hierdoor worden kinderen geconfronteerd met een levensstijl in het ene gezin die verschilt van de levensstijl in het andere gezin. Ook hebben ze nogal eens verschillende plekken in de kinderrij: in het ene gezin kunnen ze de oudste zijn, in het andere gezin de een na jongste. Bovendien kan een conflictueuze houding tussen de expartners (en hun nieuwe partners) van de gezinnen ertoe leiden dat de kinderen ertussen komen te zitten en reageren met onaangepast gedrag. Een nieuw gezin kan geen gesloten gezin zijn. Er komen invloeden binnen van veel verschillende kanten.

Invloed van de expartner via kinderen
Een overleden ouder kan via de rouw van de kinderen grote invloed hebben op het gezinsleven doordat kinderen alles van vroeger koesteren.


Na echtscheiding kan de andere ouder grote invloed hebben op emotioneel en financieel gebied, bijv. door negatieve verhalen over de stiefouder en ouder of door een hoge alimentatiedruk.

November 2010-11-07

Diny van Gils

donderdag 9 september 2010

Jaargang I - september 2010 - nummer 8 - verschijnt tien maal per jaar

Goed nieuws - nieuwe gespreksgroepen in Zeeland – jaargroep – de zeven V’s Boukje Overgaauw –familierecht- lezingen


In Belgie is door de Universiteit van Gent en Leuven een onderzoek gedaan naar ‘de winst’ van ondersteuning door professionals (zij noemen deze scheidingsdeskundigen: rechters, advocaten, bemiddelaars, psychologen en andere hulpverleners) van de ouder-kind relatie.

De publicatie is van Ann Buijsse (Maart 2010) en geeft aan dat ‘het loont’ om hulp te zoeken.

Kinderen waarvan ouders hulp hebben gezocht en hieraan ook daadwerkelijk hebben deelgenomen ondervinden minder problemen van de scheiding van hun ouders . Je zou kunnen denken dat ik hier voor eigen parochie preek!

Activiteitenkalender najaar

15/9 jaargroep

22/9 nieuwe gespreksgroep aanmelden is nog mogelijk

13,27/10 gespreksgroep

10 en 24/11 gespreksgroep

00-10 lezing parentificatie

24-11 jaargroep


Goed nieuws

Aan het begin van dit jaar heb ik contact gezocht met de provincie Zeeland met de vraag of er in Zeeland een voorziening zou kunnen komen voor ouders van samengestelde gezinnen. Aanleiding hiertoe was het feit dat ik een stiefmoeder uit Vlissingen deelnemer was in een van mijn gespreksgroepen en ik de afstand die zij hiervoor moest afleggen wel erg ver vond. Een mailtje naar de CvK , mevrouw Peijs en zij delegeerde dit naar een van haar beleidsmedewerksters….. en die was ook stiefmoeder. Bovendien waren er binnen Jeugd en Gezin al gedachten geweest om ook iets voor de groep ouders van kwetsbare jongeren iets te doen. Kennelijk de juiste boodschap op het juiste moment bij de juiste medewerkster. Timing is vaak heel belangrijk maar dit was dus gewoon goed gegokt en puur geluk. Inmiddels is hier hard aan gewerkt en is ook mijn inbreng hierbij gevraagd en begin september komt er een voorstel tot goedkeuring in de GS van Zeeland om binnen Jeugd en gezin ook een pilot te starten voor ouders van samengestelde gezinnen. Als deze pilot een succes blijkt te zijn wordt deze geïmplementeerd in de reguliere zorg en komt de verantwoordelijkheid hiervoor bij de gemeenten onder de WMO te liggen . Dat geldt in eerste instantie alleen voor de provincie Zeeland. Het is echter wel bemoedigend dat de problemen rond en binnen de nieuwe samengestelde gezinnen nu ook echt serieuze aandacht gaan krijgen en dat verdienen ze ook

Immers het samengestelde gezin is een, niet meer weg te denken, maatschappelijk realiteit geworden waar niemand meer omheen kan. Over vijf jaar vormen zij een meerderheid t.ov. het traditionele klassieke kerngezin.


Lezingen

Ik heb deze zomer een lezing gegeven voor PROBUS ( mannen sociëteit voor gepensioneerden professionals) en voor de beroepsvereniging ABvC. In het nieuwe jaar staat er weer een voor een vrouwenvereniging op de agenda. Deze lezingen zijn voor velen een eye-opener en worden in het algemeen als zeer zinvol ervaren.

De vijfde V van de zeven V,s van baukje Overgaauw

5. Verschillende opvoedingsstijlen

Wanneer er een nieuw gezin gevormd word, is er sprake van het ‘ritsen’ van 2 verschillende opvoedingsstijlen tot 1 nieuwe. Ouder en stiefouder staan voor een fusieproces. Doorgaans duurt het 4 tot 7 jaar voor er een nieuwe manier van gezin-zijn is ontstaan.

Een valkuil kan zijn dat er onevenredig vastgehouden wordt aan de opvoedingsstijl van het vorige gezin. Deze stijl wordt door de kinderen gezien als goed en normaal, ander stijlen zijn in hun ogen gek of fout. Ook stiefouders zonder kinderen kunnen vasthouden aan de stijl van het gezin waarin ze geboren zijn.

· Ieder gezin heeft een eigen, speciale invulling van rituelen en tradities bijv. Pasen, het vieren van verjaardagen, de zaterdagavond enzovoort en willen deze behouden.

· Gezinnen zijn meer en minder gestructureerd. Doorgaans hecht de ene nieuwe partner meer waarde aan regels en structuur dan de andere nieuwe partner. Het kind dat wat vrijer is opgevoed kan gaan ageren tegen de nieuwe, soms strengere regels in het nieuwe gezin van ouder en stiefouder.

Tijdens het fusieproces van 2 gezinnen naar 1 gezin is communicatie en inlevingsvermogen van groot belang. Ouder en stiefouder zullen tijdens dit proces veel aandacht moeten schenken aan de verschillende wensen, er moet onderhandeld worden en er wordt daadkracht gevraagd, gericht op onderling begrip en resultaat. Kinderen hebben het nodig dat ouder/stiefouder zich inleven in de situatie van het kind, begrip tonen, rustig en duidelijk communiceren en geduld hebben.

Vaders doen er niet toe

Het mag geen geheim zijn dat in mijn visie moeders en vaders ieder voor 100% verantwoordelijk zijn voor hun kinderen, tenminste tot hun volwassenheid maar ook nog ver daarna voelen de meeste ouders zich verantwoordelijk voor het welzijn van hun kinderen. Uiteraard zijn hier ook uitzonderingen Maar in de meeste gevallen geldt dit ook voor biologische/en of sociale ouders die niet of niet dagelijks hun kinderen rond zich heen hebben en het vaak moeten doen met enkele dagen per week/maand/jaar of helemaal geen bezoekrecht hebben. En wat te denken de ‘nieuwe ouders’ zoals donor-, verwekker-, adoptie-, draag-, pleeggouders en nog veel meer.

Het familierecht kent al twaalf (12) vaders en negen (9) moeder benamingen. Termen als meemoeder en duomoeder en nog veel meer zijn hier niet inbegrepen.

Voor geïnteresseerden verwijs ik graag naar het artikel van Dorien Pessers

‘vaders doen er niet toe, waarbij ik graag de opmerking maak dat ik in lang niet alles wat zij schrijft kan instemmen maar het zet wel tot nadenken hoe het meervoudig ouderschap juridische en sociale conflicten kent en waar je eigen grenzen liggen.

http://www.ouderverstoting.nl/artikelen/Vaders_doen_er_niet%20toe_DorienPessers_oudervervreemding-nl.pdf

Wil je deze nieuwsbrief niet meer ontvangen mail naar onderstaand emailadres en meld je af!

vrijdag 2 juli 2010

Avondlezing - nieuwe gespreksgroepen – jaargroep – de zeven V’s Boukje Overgaauw –uit de praktijk -


Op woensdag 23 juni a.s. is er weer een avondlezing voor ouders van samengestelde- en eenoudergezinnen. Thema parentificatie met als titel: ‘Je ouders op je schouders’. Introducés en andere geïnteresseerden zijn welkom. Aanmelden is niet verplicht maar wel wenselijk. Meer informatie op mijn weblog.

De eerste jaargroep start woensdag 30 juni 2010 . de volgende bijenkomst is op 15 september. Het is voor deelnemers die reeds eerder hebben meegedaan aan de gespreksgroepen nog steeds mogelijk om aan te melden omdat ik om eerder gemelde redenen de groep graag wat groter wil hebben.
In het najaar start er in Zeeland ook een gespreksgroep.



Dit is voorlopig de laatste uitgave voor de vakantieperiode. Eind augustus begin september verschijnt de volgende.
Na de vakantieperiode zijn er vast weer nieuwe zaken te vermelden.

Uit de praktijk
Deze week heb ik een lezing gegeven voor Probus en De Algemene beroepsvereniging voor Counselors. Een stiefopa noemde zichzelf een Stopa maar vond dit een minder geslaagde combinatie voor de stief(st)oma. Nog steeds wordt er ook gezocht naar een andere naam voor stiefmoeder waarbij de eerste lettergreep (stief) wordt vervangen. Mijn mening is dat met name de tweede lettergreep (moeder) moet worden vervangen. Goede suggesties zijn welkom

De zeven V’waarop een stiefgezin wordt gebouwd en die zich niet of nauwelijks voordoen in een kerngezin, deze keer de verdeelde loyaliteiten.

• Verliezen kerngezin
• Verschil in bloedband
• Verstoorde verwachtingen
• Verdeelde loyaliteiten
• Verschillende opvoedingsstijlen
• Verminderde controle
• Veranderen en loslaten

4. Verdeelde loyaliteiten
In een nieuw samengesteld gezin krijg je al gauw te maken met verdeelde gevoelens van loyaliteit:
• Biologische ouders zijn trouw aan hun kind(eren). Kinderen zijn trouw aan beide biologische ouders.
De trouw van het kind aan de overleden ouder en de spullen van deze ouder kan zelfs grote vormen aannemen. Bovendien bestaat de ouder/kind relatie meestal al langer dan de nieuwe relatie; woordspelingen, grapjes en een gedeeld verleden geven een sterke band. Hierdoor kan de stiefouder zich een buitenstaander voelen.
• De biologische ouder zit in spagaat en raakt verscheurd als nieuwe partner en biolo-gische kinderen tegenstrijdige dingen wensen. Elke keuze kan een conflict beteke-nen met de andere partij. Vaak zijn nieuwe regels in het stiefgezin hiertoe de aanzet.
• Een andere vorm van loyaliteit tussen kind en ouder drukt zich in de zorg voor ‘zwakste’ ouder. Kinderen kiezen vaak voor de ouder die het volgens hen het moeilijkst heeft, bijv. door overspel of financiële krapte door de scheiding.
Ook komt het voor dat kinderen geneigd zijn de kant van de verzorgende ouder te kiezen omdat ze voor hun gevoel meer afhankelijk zijn van de liefde en zorg van deze ouder. De trouw aan de niet zorgende ouder is heel groot. Kinderen zijn het meest trouw aan de ouder die het minste voor ze doet.

Nawoord:
Met heel veel plezier geef ik lezingen, leid gespreksgroepen, en maak deze e-bulletins in de hoop dat ik wat kan delen van mijn ervaringen maar wil er ook absoluut niemand mee belasten. Dus wil je niets meer ontvangen mail me, dan haal ik je van de verzendlijst
Ik wens jullie allen een bijzonder fijne en vooral rustige vakantie


Diny van Gils
http://dvangils.blogspot.com
Avondlezing - nieuwe gespreksgroepen – jaargroep – de zeven V’s Boukje Overgaauw –uit de praktijk -


Op woensdag 23 juni a.s. is er weer een avondlezing voor ouders van samengestelde- en eenoudergezinnen. Thema parentificatie met als titel: ‘Je ouders op je schouders’. Introducés en andere geïnteresseerden zijn welkom. Aanmelden is niet verplicht maar wel wenselijk. Meer informatie op mijn weblog.

De eerste jaargroep start woensdag 30 juni 2010 . de volgende bijenkomst is op 15 september. Het is voor deelnemers die reeds eerder hebben meegedaan aan de gespreksgroepen nog steeds mogelijk om aan te melden omdat ik om eerder gemelde redenen de groep graag wat groter wil hebben.
In het najaar start er in Zeeland ook een gespreksgroep.



Dit is voorlopig de laatste uitgave voor de vakantieperiode. Eind augustus begin september verschijnt de volgende.
Na de vakantieperiode zijn er vast weer nieuwe zaken te vermelden.

Uit de praktijk
Deze week heb ik een lezing gegeven voor Probus en De Algemene beroepsvereniging voor Counselors. Een stiefopa noemde zichzelf een Stopa maar vond dit een minder geslaagde combinatie voor de stief(st)oma. Nog steeds wordt er ook gezocht naar een andere naam voor stiefmoeder waarbij de eerste lettergreep (stief) wordt vervangen. Mijn mening is dat met name de tweede lettergreep (moeder) moet worden vervangen. Goede suggesties zijn welkom

De zeven V’waarop een stiefgezin wordt gebouwd en die zich niet of nauwelijks voordoen in een kerngezin, deze keer de verdeelde loyaliteiten.

• Verliezen kerngezin
• Verschil in bloedband
• Verstoorde verwachtingen
• Verdeelde loyaliteiten
• Verschillende opvoedingsstijlen
• Verminderde controle
• Veranderen en loslaten

4. Verdeelde loyaliteiten
In een nieuw samengesteld gezin krijg je al gauw te maken met verdeelde gevoelens van loyaliteit:
• Biologische ouders zijn trouw aan hun kind(eren). Kinderen zijn trouw aan beide biologische ouders.
De trouw van het kind aan de overleden ouder en de spullen van deze ouder kan zelfs grote vormen aannemen. Bovendien bestaat de ouder/kind relatie meestal al langer dan de nieuwe relatie; woordspelingen, grapjes en een gedeeld verleden geven een sterke band. Hierdoor kan de stiefouder zich een buitenstaander voelen.
• De biologische ouder zit in spagaat en raakt verscheurd als nieuwe partner en biolo-gische kinderen tegenstrijdige dingen wensen. Elke keuze kan een conflict beteke-nen met de andere partij. Vaak zijn nieuwe regels in het stiefgezin hiertoe de aanzet.
• Een andere vorm van loyaliteit tussen kind en ouder drukt zich in de zorg voor ‘zwakste’ ouder. Kinderen kiezen vaak voor de ouder die het volgens hen het moeilijkst heeft, bijv. door overspel of financiële krapte door de scheiding.
Ook komt het voor dat kinderen geneigd zijn de kant van de verzorgende ouder te kiezen omdat ze voor hun gevoel meer afhankelijk zijn van de liefde en zorg van deze ouder. De trouw aan de niet zorgende ouder is heel groot. Kinderen zijn het meest trouw aan de ouder die het minste voor ze doet.

Nawoord:
Met heel veel plezier geef ik lezingen, leid gespreksgroepen, en maak deze e-bulletins in de hoop dat ik wat kan delen van mijn ervaringen maar wil er ook absoluut niemand mee belasten. Dus wil je niets meer ontvangen mail me, dan haal ik je van de verzendlijst
Ik wens jullie allen een bijzonder fijne en vooral rustige vakantie


Diny van Gils
http://dvangils.blogspot.com

zondag 2 mei 2010

Avondlezing - nieuwe gespreksgroepen – jaargroep – de zeven V’s Boukje Overgaauw –uit de praktijk -


De eerste jaargroep start woensdag 30 juni. Het is voor deelnemers die reeds eerder hebben meegedaan aan de gespreksgroepen nog steeds mogelijk om aan te melden omdat ik om eerder gemelde redenen de groep graag wat groter wil hebben.
In het najaar start er in Zeeland ook een gespreksgroep.
Zend dit e-bulletin door aan familie vrienden, collega’s, kennissen en andere geintereseerden.

Op woensdag 26 mei 2010 is er weer een avondlezing voor ouders van samengestelde- en eenoudergezinnen. Introducees zijn welkom! Tot half mei kunnen nog thema’s/punten worden aangereikt waarover men graag wat meer wil weten.

De zeven V’waarop een stiefgezin wordt gebouwd en die zich niet of nauwelijks voordoen in een kerngezin

• Verliezen kerngezin
• Verschil in bloedband
• Verstoorde verwachtingen
• Verdeelde loyaliteiten
• Verschillende opvoedingsstijlen
• Verminderde controle
• Veranderen en loslaten

Verliezen
Deze keer de tweede V van verlies in bloedband
2. Verschil bloedband en stiefband
De bloedband is gebaseerd op een instinct en bevat onvoorwaardelijke liefde in de ouder/kind en kind/ouder relatie.
• vanuit de bloedband ziet de ouder minder de fouten van het kind
• vanuit de bloedband heeft de ouder meer energie voor het kind
• vanuit de bloedband verdedigt de ouder het kind heftig bij kritiek
• vanuit de bloedband is de ouder trouw aan het kind en blij het te zien
De stiefband is een voorwaardelijke relatie, net als relaties tussen partners, vrienden en collega’s.
• vanuit een stiefband ziet de stiefouder meer fouten van een kind
• vanuit een stiefband is de stiefouder niet altijd net zo blij het kind te zien als de biologische ouder
• vanuit een stiefband heeft de stiefouder meer kritiek op het kind
• vanuit een stiefband voelt de stiefouder zich eerder afgewezen
• een stiefband kan wel na jaren vormen aannemen die op een onvoorwaardelijke relatie lijkt.
Een stiefband is altijd een gevoelige band. Als er iets misgaat, schuilt er een gevaar genaamd: de bloedwrok
De bloedwrok ontstaat voornamelijk als de stiefouder te heftig en ontactvol kritiek uit op het kind van de partner. De kwetsing van de bloedband kan bij de ouder aanleiding zijn om vervolgens de stiefouder te kwetsen: het oerprincipe ‘oog om oog en tand om tand’ kan nieuwe partners uit elkaar drijven.

zondag 28 februari 2010

Jaargang I - maart 2010 - nummer 3 - verschijnt acht maal per jaar
Avondlezing - Ouderverstotingsyndroom (pas) - rechterlijke uitspraak - Hoorrecht voor twaalfjarigen - Ouders gelukkiger dan kinderen in tweede relatie - gedicht

Actueel: Nieuwe gespreksgroep start 17 maart 2010. Aanmelden is nog mogelijk.
Terugkomdag voor alle deelnemers aan de gespreksgroepen op 3 maart 2010
Zend dit e-bulletin door aan vrienden, collega’s, kennissen en andere geintereseerden


Op woensdag 3 maart 2010 wordt er om half acht een avondlezing gehouden voor alle deelnemers van de gespreksgroepen. Partners en Introducés zijn ook welkom. Kosten 5 euro per persoon, koffie/thee en drankje inbegrepen.( Kunnen op de avond zelf worden afgerekend. Er ligt voor iedere deelnemer een envelop klaar om dat bedrag stilzwijgend in te doen zodat we onze de aandacht kunnen schenken aan andere zaken). Praktische tip: denk wel aan gepast geld.
We beginnen met een lezing van ongeveer een uurtje. De lezing belicht deze keer het perspectief van de stiefkinderen. Daarna is er gelegenheid om vragen te stellen en met elkaar van gedachten te wisselen. Aanmelden is om praktische redenen wel noodzakelijk en graag voor 1 maart 2010 via email dvangils@casema.nl

Bij de uitgave van het eerste nummer heb ik vermeld dat ik met name onderzoek van anderen zou vermelden die de moeite waard zijn. Vaak zijn het invalshoeken die mij zelf ook erg aanspreken.
Omdat ik vind dat een kind recht heeft op het contact met beide ouders, werk vanuit de contextuele benadering en loyaliteit zie als een kapstop waar velen zaken aan kunnen worden opgehangen.
Ik heb in de gespreksgroepen al vaak het begrip loyaliteit uitgelegd maar vond in dit artikel een nieuw begrip van loyaliteit te weten loyaliteitsmisbruik. Hieronder een korte samenvatting van dit begrip en ik zal er in de lezing van a.s. woensdag 3 maart ook aandacht aan besteden.

Een waarschuwing vooraf is misschien wel op zijn plaats; er worden vrij heftige uitspreken gedaan door deze onderzoeker.

Loyaliteitsmisbruik en ouderverstotingssyndroom (parental alienation syndroom, PAS)
* "Het onrechtmatig (door ouders, Raad van de Kinderbescherming en Rechters) onttrekken van de HALVE FAMILIE van een Kind (vaders kant of moeders incl. welwillende vader of moeder aan dit kind, is in feite KINDER-GIJZELING uit deze helft van de familie van het Kind (is zowel vader's als moeder's familie) en is een directe humanitaire en civiele, ernstige misdaad tegen het kind en de familie van het kind. Er bestaat hierbij geen enkel respect voor de familiebanden, het familieleven en de identiteit van het kind."

"Bij actieve vervreemding (door onthouding van enig regelmatig contact met - en verblijf bij - de andere (welwillende) ouder / familieleden) wordt het het kind onmogelijk gemaakt de eigen identiteit volledig en onbelemmerd te kunnen ontwikkelen. Daarmee wordt de ontwikkeling van de eigen identiteit van het kind geweld aangedaan én wordt het kind gedwongen om zelf delen van de eigen identiteit geweld aan te doen." *(Bron: 2003-2009 E.C. van der Waal, ’s-Hertogenbosch
Gezamenlijk opvoeden als uitgangspunt ligt dik verankerd in In Belgische wetgeving bij scheiding van de ouders. Dat is jammer genoeg niet in Nederland getuige een aantal zeer recentelijk gerechtelijke uitspraken. Helaas niet alleen in de Bosch maar ook bij de rechtbank in Maastricht is een soortgelijke uitspraak gedaan
13-8-09 VERBIJSTERENDE 'WIJSHEID' !
GERECHTSHOF 'S-HERTOGENBOSCH
ZIET DAT GEDRAG VAN MOEDER SLECHT IS VOOR DE KINDEREN
ONTNEEMT VERVOLGENS KINDEREN HUN VADER (ÉN FAMILIE)
ALS 'OPLOSSING' .... !!

Om die reden verhuizen sommige echtparen naar Belgie. Mocht u denken, bovenstaande gaat vooral over vaders en treft geen moeders dan moet ik u teleurstellen. In onze multiculturele samenleving gaat het dan vaak om twee verschillende culturen waarbij vaak de Westerse, lees Nederlandse moeder, het moet ontgelden. Haar kinderen worden bewust bij haar weggehouden, soms zelfs meegenomen naar het land van herkomst van de vader. Dat betekent voor moeder en kind een groot trauma. Maar ook binnen de Nederlandse cultuur komt het voor dat het kind om welke reden dan ook bij de moeder wordt weggehouden, Status, stand, betere financiële omstandigheden van de vader worden gebruikt als een betere leefomgeving voor het kind. Zelf Rechters, de Raad van Kinderbescherming en jeugd en gezin gaan hierin mee getuige het onderzoek over PAS
Er bestaat bij het grote publiek verwarring over hoorrecht en een vermeend beslissingrecht vanaf de leeftijd van twaalf jaar. Vaak zegt men aan de kinderen dat ze moeten kiezen tussen de ene of andere ouder, wat hen voor onmogelijke dilemma’s plaatst en hen nadien schuldgevoelens bezorgt
Kinderen kunnen, willen en mag je niet laten kiezen. Kinderen dragen geen verantwoordelijkheid voor de beslissing die, nadat ze zijn gehoord, wordt genomen

Dat ouders tegenwoordig makkelijker uit elkaar gaan zorgt er misschien voor dat de ouders gelukkiger zijn. Voor de kinderen geldt dat slechts 7 op de 131 opgroeid in een stabiel stiefgezin: of zij dus gelukkiger worden van een scheiding is nog maar de vraag.

‘Tijd heel lang niet alle wonden, creëert er helaas vaak ook vele’
Het volgende mooie gedicht komt uit het boek van Nelly de Wilde ‘ik ben maar een tweedehands moeder’ Zij is getrouwd met een weduwnaar en de ouders van zijn eerste vrouw doen er alles aan om hun kleinzoon moedwillig te vervreemden van zijn goedwillende vader. Triest genoeg lukt hun dat ook.
VERDRIET VAN EEN VADER

Ze hebben mijn zoon zij heeft haar gram gehaald
zichzelf ontnomen ten koste
hij had geen schijn van kans van een nieuw leven
dat haar dochter heeft gegeven
ze hebben mijn zoon
zijn hart werd misbruikt mijn kinderen
zijn ziel aangerand zij verloren hun moeder
ze dreven hem naar de overkant door de dood
door moeders moeder
zij, die zelf zo goed wist werd hij wees
wat het betekent
een kind te verliezen ze hebben mijn zoon
smalend zei ze: zichzelf ontnomen
“hem ben je kwijt” hij wist er niet aan te ontkomen
zij wel……………
Geschreven door Bob
februari 1993







* (www.ouderverstotingsyndroom.nl)

dinsdag 26 januari 2010

Jaargang I - februari 2010 - nummer 2 - verschijnt acht maal per jaar
In dit nummer: gedicht – wanneer ontstaat agressie - bestaansrecht - Uit de praktijk: Loslaten
Wilt u dit e-bulletin via uw email ontvangen mail naar dvangils@casema.nl en het wordt u maandelijks, gratis, toegezonden

Actueel: Nieuwe gespreksgroep start op 9 februari 2010. Aanmelden is nog mogelijk.
Terugkomdag voor alle deelnemers aan de gespreksgroepen op 3 maart 2010

“Niet wat er gebeurt maar hoe je ermee omgaat bepaalt de kwaliteit van het leven”

Agressie bij kinderen
Onderzoek van de Canadese hoogleraar Tremblay heeft aangetoond dat kinderen tussen de zes en 17 maanden beginnen met fysiek en agressief gedrag. Dit gedrag krijgt zijn hoogtepunt al voor het derde levensjaar. Na het achtste levensjaar blijkt het negatief ontwikkelde gedrag bijna niet meer te kunnen worden gecorrigeerd.
Naar kinderen moet goed worden geluisterd zij mogen hun gevoelens onder woorden brengen dat is belangrijk! Zij hebben echter geen recht van meebeslissen. Daar hebben ze ouders voor.

Opvoeden begint dus al in de wieg. Daar wordt de tolerantiegrens al bepaald.

Maar… in deze tijd waarin kinderen wel heel erg gewenst zijn is opvoeden op de achtergrond geraakt.
Kinderen zijn (te) vaak in het gezelschap van volwassenen, krijgen nauwelijks nog tijd om kind te mogen zijn en veel ouders stellen te hoge eisen aan hun kind(eren). Anderzijds stellen ze nauwelijks of geen grenzen meer terwijl een kind daarom vraagt en deze zo hard nodig heeft met name om de tolerantiegrens op te rekken. Zo leert het, volwassen geworden, op een goede manier omgaan met de eigen agressie.

In een turbulente, niet liefdevolle relatie worden tijd en energie worden gebruikt om te (over)leven en
krijgt het opvoeding van de kinderen niet de eerste prioriteit. Door schuldgevoel wordt er vaak overdreven gecompenseerd op tijden dat het de ouders schikt. Gedrag wat onder normale omstandigheden niet zou worden geaccepteerd wordt dan niet afgekeurd. Kinderen hebben dit heel snel door en zijn erg slim om dit te manipuleren. Kinderen zoeken de grenzen op en dat is hun niet kwalijk te nemen. Ouders zouden daarom meer consequent moeten zijn in hun eigen gedrag.
Dat is van levensbelang voor een goede en gezonde ontwikkeling van hun kind(eren). Doordat goed gedrag wordt beloond gaat het kind dit gedrag meer vertonen en als slecht gedrag wordt afgekeurd wordt de tolerantiegrens van het kind bepaald en opgerekt. Het kind leert op een goede manier met agressie om te gaan en het proces van socialisatie wordt hierdoor positief beïnvloedt.
Ouders van samengestelde- en eenoudergezinnen zouden zich meer bewust kunnen zijn van de noodzaak hiervan. Kinderen die leven in twee gezinnen hebben meer uitwijkmogelijkheden en zij mis- en gebruiken deze dan ook. Dat maakt het voor (stief)ouders wel extra moeilijk.

Bestaansrecht (vertaald in termen van samengestelde gezinnen)

(1) Het recht erbij te horen
Ieder mens heeft het recht om er te mogen zijn. Dat geldt ook voor de niet-biologische leden van een samengesteld gezin, dus ook voor eventuele stiefouder(s) of stiefkinderen. Uitsluiting is schadelijk voor alle betrokkenen. Dat betekent niet dat we dan ook alles maar moeten accepteren. Slecht gedrag moet in mijn visie nog steeds worden ontmoedigd en goed gedrag beloond. Daarbij moet altijd onderscheid worden gemaakt tussen gedrag en persoon. Gedrag mag worden afgekeurd als een aspect van die persoon maar veroordeel nooit de totale mens!!

(2) De orde van de liefde.
Degene die eerder geboren is gaat voor degene die later geboren is. Het betekent dat in een gezonde situatie de liefde van ouders naar kinderen stroomt. Maar ook dat ‘wat er het eerste was ook de eerste rechten heeft’, dus biologische kinderen gaan voor de nieuwe partner. Ook als is dat voor een nieuwe partner soms moeilijk te aanvaarden.

(3) Balans tussen geven en nemen.
Elke relatie ontleent het recht van bestaan aan respect, balans en wederkerigheid. Zonder wederkerigheid geen balans, zonder balans ontbreekt het respect voor elkaar. Stiefouders maar dit geldt ook voor stiefkinderen die steeds maar meer geven om de ander te behagen of om toch maar aardig gevonden te worden moeten zich realiseren dat ze daarmee de balans in de relatie nog meer in onbalans brengen, met alle gevolgen van dien.

Uit de praktijk

Loslaten en vergeven
Ze is de moeder van drie kinderen, stiefmoeder van een zoon en ondertussen ook weer oma.
Haar rugzak zit vol met trieste ervaringen. Misbruikt, misbruik door een van haar partners met een van haar kinderen uit een vorige relatie. Samen met deze man ook nog een jonge dochter.
Na deze vreselijke ontdekking geeft ze de man aan, Hij zit hiervoor zijn straf uit. Als haar dochter vraagt naar haar vader vertelt ze haar dat ze, als ze dat wil, wel weer contact met hem mag hebben, Ze zal nooit alleen mogen gaan er zal altijd iemand bij zijn maar voor haar is het goed als haar dochter haar vader wil ontmoeten. Het accent licht hier op het belang van haar kind (en dat is ook haar belang) en niet op de rancune en boosheid naar haar ex partner.
Wanneer ik haar vraag: “dit moet toch verschrikkelijk moeilijk voor je zijn”, is haar antwoord:
“Weet je, “vergeven maakt zo rijk”
Haar antwoord ontroert me nog altijd en ik gebruik het vaak in de gespreksgroepen omdat daar ook zoveel vastzit wat met ‘ loslaten’ meer zou opleveren.
In een van de gespreksgroepen zat iemand die dit voorbeeld oppakte en vertelde over de Afrikaanse cultuur die zegt: ‘als je iemand vergeeft, geef je jezelf een cadeau’. Ik was en ben het volkomen met haar eens. In plaats van boosheid wrok, haat en rancune, negatieve emoties die energie vreten komt er plaats voor innerlijke rust en bevrijding en kun je al die negatieve energie weer omzetten in positieve energie en dat maakt je veel gelukkiger.

Stelling: altruïsme bestaat niet; alle gedrag komt voort uit eigenbelang!

Voor de terugkomdag op 3 maart is de vraag gekomen of partners mogen meekomen.
hoe hierover wordt gedacht. Van een ex-stiefvader is het idee gekomen om een stiefvaderavond te organiseren. Zouden we de stiefvaders kunnen mobiliseren? Graag jullie reacties via dvangils@casema.nl .
In de volgende uitgave staan verdere details en natuurlijk is ook alles te lezen op de weblog

Diny van Gils