Jaargang I - maart 2010 - nummer 3 - verschijnt acht maal per jaar
Avondlezing - Ouderverstotingsyndroom (pas) - rechterlijke uitspraak - Hoorrecht voor twaalfjarigen - Ouders gelukkiger dan kinderen in tweede relatie - gedicht

Actueel: Nieuwe gespreksgroep start 17 maart 2010. Aanmelden is nog mogelijk.
Terugkomdag voor alle deelnemers aan de gespreksgroepen op 3 maart 2010
Zend dit e-bulletin door aan vrienden, collega’s, kennissen en andere geintereseerden


Op woensdag 3 maart 2010 wordt er om half acht een avondlezing gehouden voor alle deelnemers van de gespreksgroepen. Partners en Introducés zijn ook welkom. Kosten 5 euro per persoon, koffie/thee en drankje inbegrepen.( Kunnen op de avond zelf worden afgerekend. Er ligt voor iedere deelnemer een envelop klaar om dat bedrag stilzwijgend in te doen zodat we onze de aandacht kunnen schenken aan andere zaken). Praktische tip: denk wel aan gepast geld.
We beginnen met een lezing van ongeveer een uurtje. De lezing belicht deze keer het perspectief van de stiefkinderen. Daarna is er gelegenheid om vragen te stellen en met elkaar van gedachten te wisselen. Aanmelden is om praktische redenen wel noodzakelijk en graag voor 1 maart 2010 via email dvangils@casema.nl

Bij de uitgave van het eerste nummer heb ik vermeld dat ik met name onderzoek van anderen zou vermelden die de moeite waard zijn. Vaak zijn het invalshoeken die mij zelf ook erg aanspreken.
Omdat ik vind dat een kind recht heeft op het contact met beide ouders, werk vanuit de contextuele benadering en loyaliteit zie als een kapstop waar velen zaken aan kunnen worden opgehangen.
Ik heb in de gespreksgroepen al vaak het begrip loyaliteit uitgelegd maar vond in dit artikel een nieuw begrip van loyaliteit te weten loyaliteitsmisbruik. Hieronder een korte samenvatting van dit begrip en ik zal er in de lezing van a.s. woensdag 3 maart ook aandacht aan besteden.

Een waarschuwing vooraf is misschien wel op zijn plaats; er worden vrij heftige uitspreken gedaan door deze onderzoeker.

Loyaliteitsmisbruik en ouderverstotingssyndroom (parental alienation syndroom, PAS)
* "Het onrechtmatig (door ouders, Raad van de Kinderbescherming en Rechters) onttrekken van de HALVE FAMILIE van een Kind (vaders kant of moeders incl. welwillende vader of moeder aan dit kind, is in feite KINDER-GIJZELING uit deze helft van de familie van het Kind (is zowel vader's als moeder's familie) en is een directe humanitaire en civiele, ernstige misdaad tegen het kind en de familie van het kind. Er bestaat hierbij geen enkel respect voor de familiebanden, het familieleven en de identiteit van het kind."

"Bij actieve vervreemding (door onthouding van enig regelmatig contact met - en verblijf bij - de andere (welwillende) ouder / familieleden) wordt het het kind onmogelijk gemaakt de eigen identiteit volledig en onbelemmerd te kunnen ontwikkelen. Daarmee wordt de ontwikkeling van de eigen identiteit van het kind geweld aangedaan én wordt het kind gedwongen om zelf delen van de eigen identiteit geweld aan te doen." *(Bron: 2003-2009 E.C. van der Waal, ’s-Hertogenbosch
Gezamenlijk opvoeden als uitgangspunt ligt dik verankerd in In Belgische wetgeving bij scheiding van de ouders. Dat is jammer genoeg niet in Nederland getuige een aantal zeer recentelijk gerechtelijke uitspraken. Helaas niet alleen in de Bosch maar ook bij de rechtbank in Maastricht is een soortgelijke uitspraak gedaan
13-8-09 VERBIJSTERENDE 'WIJSHEID' !
GERECHTSHOF 'S-HERTOGENBOSCH
ZIET DAT GEDRAG VAN MOEDER SLECHT IS VOOR DE KINDEREN
ONTNEEMT VERVOLGENS KINDEREN HUN VADER (ÉN FAMILIE)
ALS 'OPLOSSING' .... !!

Om die reden verhuizen sommige echtparen naar Belgie. Mocht u denken, bovenstaande gaat vooral over vaders en treft geen moeders dan moet ik u teleurstellen. In onze multiculturele samenleving gaat het dan vaak om twee verschillende culturen waarbij vaak de Westerse, lees Nederlandse moeder, het moet ontgelden. Haar kinderen worden bewust bij haar weggehouden, soms zelfs meegenomen naar het land van herkomst van de vader. Dat betekent voor moeder en kind een groot trauma. Maar ook binnen de Nederlandse cultuur komt het voor dat het kind om welke reden dan ook bij de moeder wordt weggehouden, Status, stand, betere financiële omstandigheden van de vader worden gebruikt als een betere leefomgeving voor het kind. Zelf Rechters, de Raad van Kinderbescherming en jeugd en gezin gaan hierin mee getuige het onderzoek over PAS
Er bestaat bij het grote publiek verwarring over hoorrecht en een vermeend beslissingrecht vanaf de leeftijd van twaalf jaar. Vaak zegt men aan de kinderen dat ze moeten kiezen tussen de ene of andere ouder, wat hen voor onmogelijke dilemma’s plaatst en hen nadien schuldgevoelens bezorgt
Kinderen kunnen, willen en mag je niet laten kiezen. Kinderen dragen geen verantwoordelijkheid voor de beslissing die, nadat ze zijn gehoord, wordt genomen

Dat ouders tegenwoordig makkelijker uit elkaar gaan zorgt er misschien voor dat de ouders gelukkiger zijn. Voor de kinderen geldt dat slechts 7 op de 131 opgroeid in een stabiel stiefgezin: of zij dus gelukkiger worden van een scheiding is nog maar de vraag.

‘Tijd heel lang niet alle wonden, creëert er helaas vaak ook vele’
Het volgende mooie gedicht komt uit het boek van Nelly de Wilde ‘ik ben maar een tweedehands moeder’ Zij is getrouwd met een weduwnaar en de ouders van zijn eerste vrouw doen er alles aan om hun kleinzoon moedwillig te vervreemden van zijn goedwillende vader. Triest genoeg lukt hun dat ook.
VERDRIET VAN EEN VADER

Ze hebben mijn zoon zij heeft haar gram gehaald
zichzelf ontnomen ten koste
hij had geen schijn van kans van een nieuw leven
dat haar dochter heeft gegeven
ze hebben mijn zoon
zijn hart werd misbruikt mijn kinderen
zijn ziel aangerand zij verloren hun moeder
ze dreven hem naar de overkant door de dood
door moeders moeder
zij, die zelf zo goed wist werd hij wees
wat het betekent
een kind te verliezen ze hebben mijn zoon
smalend zei ze: zichzelf ontnomen
“hem ben je kwijt” hij wist er niet aan te ontkomen
zij wel……………
Geschreven door Bob
februari 1993







* (www.ouderverstotingsyndroom.nl)